Ponownie Seth Godin jest inspiracją do tego posta. Jego wpis znajdziesz tutaj, dostaję od niego jednego maila dziennie, mam nieprzeczytanych już ponad 200. Trzeba przyznać, że kto jak kto, ale to nie o nim jest tutaj mowa.

Jesteś tutaj i to czytasz. Być może przeczytałeś też pierwszy post o świadomości tutaj. Brawo! Należysz do bardzo małej grupy ludzi, która idzie dalej w kierunku lepszego zrozumienia siebie i swoich reakcji na otoczenie, a także samego otoczenie, czy ludzi Tobie najbliższych, znajomych a także wszystkich innych z którymi wchodzisz codziennie w interakcję. Co ciekawe na tym blogu znajdziesz właśnie tego typu wpisy, nie staram się zaspokoić całego świata, tylko właśnie Ciebie!

Okazuje się, że bycie samoświadomym to wcale nie taka prosta sprawa. Patrzymy na siebie i widzimy pewien obraz, który jest dla nas oczywisty. Niektórzy będą widzieć w sobie same wady, a inni uważać się za superbohaterów.
Inni ludzie też na nas patrzą i widzą nas swoimi oczami, czyli przez swój własny filtr. Każdy ocenia, niektórzy walczą z ocenianiem i fajnie byłoby tego nie robić, ale jak mówi Miłosz Brzeziński „życie jest kurna ciężkie”.

Czwartym stylem zachowań jest niebieski styl C, compliance z angielskiego. Po Polsku będzie to styl sumienny, analityczny i dokładny.

Omówiłem już styl D tutaj i styl I tutaj. Są to dwa style, które mocno idą do przodu, lubią zmiany, dobrze czują się w zmieniającym się otoczeniu i często stają na czele firm, zespołów, ale także różnych przedsięwzięć, bądź po prostu spontanicznych akcji, jak organizacja wyjazdu wakacyjnego własnej rodziny.

Zapraszam na kolejny materiał o stylach zachowania MaxieDISC. Jeżeli teraz trafiłeś na mojego bloga, to najlepiej zacznij od początku :), jeżeli przyciągnął cię ten wpis, to zacznij tutaj

Niedawno pisałem o zwiększonej ilości zadań tutaj

Warren Buffet, najwiekszy inwestor giełdowy w historii, nie był nigdy człowiek słynnącym z filantropii. W jego rodzinnym mieście Omaha w Nebrasce zarzucano mu, że bardzo mało robi dla społeczności mimo tak ogromnego majątku jaki już posiada. Buffet wziął sobie do serca procent składany i wiedział, że każdy cent wydany na inny cel jest w długiej perspektywie bardzo kosztowny (efekt motyla) i wydłuża czas osiągnięcia pozycji nr. 1. Presja musiała być duża i na pewno wielokrotnie przekonywał go do zmiany podejścia jego przyjaciel Bill Gates, który ze swoją żoną i dzięki pieniądzom zarobionym w Microsofcie prowadzi ogromną fundację. Ostatecznie Buffet zapowiedział, że cały swój majątek przeznaczy na rzecz owej fundacji.

Ze względu na dużo obowiązków nie znalazłem czasu na pisanie bloga. Pisanie jest w dużej mierze dość nowym i trudnym zajęciem dla mnie, więc potrzebuję dobrych warunków, aby do tego usiąść i niestety nie udawało mi się to. Zmieniam trochę strategię i chcę sprawniej wrzucać posty na bloga. Będą pewnie krótsze, ale będzie ich więcej i przede wszystkim będą.

Powodów dlaczego podbój rynków zagranicznych się nie udaje może być naprawdę wiele i na tym blogu będziemy je regularnie omawiać. Znalazłem ciekawe opracowanie hiszpańskiego eksportera, który podaje wewnętrzne powody nieudanego wejścia na rynki zagraniczne. Zobacz artykuł tutaj po Angielsku lub Hiszpańsku, a wersja Polska z moimi komentarzami poniżej.

Do napisania postu zainspirowała mnie Natalia Hatalska swoim udostępnieniem na facebooku poniższego. Przy okazji polecam jej trendbook na rok 2017, czytałem go ostatnio i jest to ciekawe zestawienie aktualnych trendów.

Jakieś pół roku temu klient zapytał mnie, Panie Tomaszu co zrobić, aby zwiększyć sprzedaż? Niezwykle proste pytania niesamowici utknęło mi w głowie i powiem szczerze, że ciągle o nim myślę. Okazuje się, że odpowiedź na to pytanie jest dla każdego inna i na dodatek zmienia się w czasie, kiedyś trzeba było zrobić X, później 2X, 3X a teraz można zrobić 100X i nie przynosi to już żadnego efektu. Mam tutaj na myśli reklamę, która w cudowny sposób zamieniała przedsięwzięcie w bardzo dochodowy biznes. Najfajniejszym przykładem są zamki "Gerda", które w latach 90 mocno reklamowały się w Polskiej telewizji i są bardzo dobrze znane do dzisiaj. Gdyby jakikolwiek producent zrobił to samo dzisiaj, na pewno nie odniósłby nawet zbliżonego efektu.

Mam wrażenie, pracownicy w wielu firmach dokładnie tak myślą. Klient postrzegany jest jako intruz, który przeszkadza nam w pracy. Celem urzędnika nie jest zadowolenie petenta, tylko to, aby dokumenty się zgadzały, aby nic mu nie zagrażało, ponieważ widmo poniesienia konsekwencji za swoje czyny jest przerażające.  Ale firmy prywatne? Przecież one kierują się tylko i wyłącznie zyskiem ekonomicznym, a dobra obsługa klienta wydaje się z tym nierozerwalnie związana. Chcesz mieć zyski, dbaj o klienta! Oczywiste! Powiem szczerze, że często tego nie czuję. Jestem bardziej wymagającym klientem, więc od pewnego czasu zwracam większą uwagę na to, w jaki sposób jestem obsługiwany. Niejednokrotnie napotykam też na pewne braki, jak choćby niemożność zapłacenia kartą. I co wówczas słyszę? „Ja tu tylko pracuje”. Nie będę tutaj rozpatrywał sprawy z punktu widzenia pracownika, który mówiąc w ten sposób wyrządza sobie krzywdę. Pisałem o tym już na blogu . Dla tych którzy chcą zgłębić temat ponownie polecam także książkę Seth Godin – Najmocniejsze Ogniwo